Of wat is zo'n blog anders?
Kijkt en kwijlt?
Hoe schoon zijn wij, hoe gelukkig?
Dat ik het niet weet.
Mijn grootste indesoepdraaifactor is als ik geconfronteerd word met de "Europse Richtlijnen".
Hier in Vlaanderen is dat keihard: wat beteken je zonder je eigen nieuwbouw-sleutel-op-de-deur, betafence errond en dolomiet op de oprit, de garage minstens 2 keer zo groot als de totale leefruimte en de hypotheek moordend.
Elk kind zijn smartphone en tablet. Flatscreen, laptop, 2 auto's per gezin.
Je sleurt je heeltegans numb door de dagen, maar op facebook post je vrolijk foto's van het heilige gezin op de jaarlijkse wintervakantie. Quality-time in the snow, ge weet wel.
Hier is sneeuw vooral vuil, een vervelende, bijkomende stressfactor in de ochtendspits en weer ne keer iets anders om over te zagen.
De absurditeit van dààr gaan we genieten, hier ijlen we ons kapot.
Later als het af is, als we dàt bereikt hebben. Jacuzzi, zwembad, in de Paasvakantie naar de Domenicaanse, een Mini voor 't vrouwtje, een trampoline voor onze Jarno. En dan?
Dan gaan we gelukkig zijn. Toch?
Ikke daarentegen, ik wil leven in volle grond.
Ik wil door mijn dagen evolueren in vreugde en verwonderingk.
Ik wil de wereld ZIEN.
En U?
